Η ρίγανη είναι αυτοφυές φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Το όνομα της προέρχεται από τις λέξεις όρος και γάνος (λαμπρότητα), φυτό, δηλαδή, που λαμπρύνει το βουνό.
Στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε σύμβολο χαράς και ευτυχίας. Ο Αριστοτέλης έγραφε ότι, αν κάποιο τραυματισμένο κατσίκι από βέλος κυνηγού, έτρωγε ρίγανη, η πληγή του έκλεινε. Οι κυνηγοί μέχρι και σήμερα συνηθί...
> > >
Ιστορία των βοτάνων
Ιστορία του θυμαριού
Η λατινική του ονομασία είναι Thymus vulgaris (Θύμος ο κοινός). Απαντάται στις νότιες και μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές της Ασίας και καλλιεργείται στη βόρεια Αμερική.
Το συναντούμε με τις ονομασίες θυμάρι, θρούμπι και μελιτζίνι. Είναι μικρός θάμνος που το ύψος του δεν ξεπερνά τα 40 εκατοστά. Έχει χρώμα γκριζωπό. Στελέχη ξυλώδη, ανορθωμένα, πολύ διακλ...
> > >
Ιστορία της δάφνης
Δάφνη (επιστ.: Δάφνη η ευγενής, Laurus nobilis) είναι ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των Δαφνοειδών. Ανήκει στογένος Δάφνη. Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά, δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα. Δεν είναι γνωστή η ετήσια παγκόσμια κατανάλωση φύλλων δάφνης. Μόνο στην Ελλάδα εξάγοντ...
> > >
Ιστορία του χαμομηλιού
Το χαμομήλι είναι ένα πασίγνωστο θεραπευτικό φυτό, ίσως το πιο δημοφιλές. Από τα παλιά χρόνια είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί το είχαν αφιερώσει στο θεό Μπαλντούρ. Το χαμομήλι, που συλλέγεται την ημέρα του Ιωάννη του Προδρόμου, τη γιορτή του θεού Μπαλντούρ, θεωρείται ότι έχει ιδιαίτερα θεραπευτικές δυνάμεις. Η λέξη χαμομήλι προέρχεται από το αρχαίο “χαμαίμηλον” (χαμαί + μήλον)
...
> > >
Ιστορία του τσαγιού
Η λέξη ' tea ' (τσάι) και όλες οι παγκόσμιες παραλλαγές του στην ορθογραφία και την προφορά προέρχονται από μια ενιαία πηγή. ''Te'' σημαίνει τσάι στην κινεζική διάλεκτο Amoy. Η λέξη ' cha ' στην διάλεκτο των μανδαρίνων έχει επίσης δημιουργήσει παράγωγα σε όλο τον κόσμο.
Το τσάι έφθασε στην Ευρώπη στις αρχές του δέκατου έβδομου αιώνα. Παρά τις υπερβολλικές αξιώσεις για τις ...
> > >
Οι βασικότεροι τύποι τσαγιού
Πράσινο: Eκείνο που δεν έχει υποστεί ζύμωση. Τα φύλλα περνούν 3 διαδικασίες: ψησίματος, τυλίγματος και φωτιάς. Η πρώτη έχει στόχο να σκοτωθούν τα ένζυμα που θα προκαλούσαν τη ζύμωση. Αυτό επιτυγχάνεται με απότομο ζέσταμα των φύλλων στους 100οC. Τα φύλλα μαλακώνουν και μπορούν εύκολα να τυλιχτούν, ή να διπλωθούν με το χέρι για να πάρουν σχήμα μικρής μπαλίτσας ή κλαδιού. Τέλο...
> > >
Ιστορία του δεντρολίβανου
ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με τη λαογραφία, πήρε το όνομά του από τη Παναγία, η οποία άφησε το μανδύα της πάνω στο θάμνο. Μέχρι το επόμενο πρωί, τα λουλούδια του θάμνου είχαν γίνει μπλε και από τότε ονομάστηκε rose of Mary.
Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν δώρο της Αφροδίτης. Οι μαθητές φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν είχαν εξετάσεις, γιατί βοηθούσε την συγκέντρωση...
> > >
Ιστορία του τσαγιού του βουνού
Το «τσάι του βουνού» προέρχεται από το φυτό Sideritis spp ή αλλιώς σιδερίτης του Διοσκουρίδη, το οποίο λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «σίδηρος» χάρη στην επουλωτική δράση του φυτού έναντι πληγών που προκαλούνταν από σιδερένια όπλα. Στην Κρήτη είναι γνωστό και ως «μαλοτίρα», ονομασία που προέρχεται κατά την επικρατέστερη εκδοχή από τις ιταλικές λέξεις «male»...
> > >
Ιστορία της λουίζας
Η λουίζα είναι φυτό πολυετές, αρωματικό, πλούσιο σε αιθέρια έλαια και η καταγωγή του είναι από την Αμερική. Το έφεραν στην Ευρώπη οι Ισπανοί τον 17ο αιώνα.
Αρχικά, το βότανο ονομαζόταν «κέντρον». Το όνομα «Λουίζα» το πήρε προς τιμή της Μαρίας-Λουίζας Τερέσα ντε Πάρμα, συζύγου του βασιλιά Κάρλος του 4ου της Ισπανίας, επειδή, σύμφωνα με αναφορές, το έπινε συχνά.
Λέγεται και...
> > >